متلب

یک جفت محقق از دانشگاه کارولینای شمالی در چاپل هیل ، یافته های این تیم را که دو سال پیش مقاله ای با عنوان " آزمایش ماشین اخلاقی " منتشر کرده اند به چالش می کشند . یوچانان بیگمن و کورت گری ادعا می کنند که نتایج این آزمایش ناقص بوده است زیرا آنها به آزمایش کنندگان این امکان را نمی دهند که انتخاب یکسان را با قربانیان بالقوه انجام دهند.

 

 

در سال 1967 ، فیلیپا پا ، فیلسوف انگلیسی ، "مسئله برانگیزی" را توصیف کرد که سناریویی را ارائه می داد که در آن یک واگن برقی به سمت افراد در مسیرهایی که قرار بود کشته شوند سوار شد. راننده واگن برقی این گزینه را دارد که قبل از برخورد به مردم ، مسیر جانبی را بپیماید ، اما این مسیر نیز پر جمعیت است. در این صورت مشکل برای راننده ضررهایی ایجاد می کند ، از جمله اینکه آیا کشتن پنج نفر در مقابل دو نفر معقول تر است یا اینکه کشتن افراد مسن در مقابل جوانان ترجیح داده می شود یا نه.

 

دو سال پیش ، تیمی در MIT در زمینه برنامه ریزی یک وسیله نقلیه بدون راننده ، این مشکل را دوباره بررسی کردند. اگر به جای راننده واگن برقی برنامه نویس بودید ، چگونه می توانید ماشین را در شرایط مختلف پاسخ دهید؟ این تیم گزارش داده است ، همانطور که انتظار می رفت ، بیشتر داوطلبانی که در این آزمون شرکت کرده اند ، ماشین را برای اجرای بیش از حیوانات برنامه ریزی می کنند تا افراد ، افراد مسن به جای جوانان ، مردان و نه زنان و غیره. در این تلاش جدید ، بیگمن و خاکستری چالش برانگیز هستند. یافته های این تیم در MIT زیرا آنها نشان می دهند که جوابها واقعاً خواسته داوطلبان را نشان نمی دهند. آنها پیشنهاد می کنند که گزینه سوم برای ارائه آزمایش کنندگان به همه - مساوی نیست.

 

محققان برای یافتن اینکه آیا پاسخ سوم به کاربران منجر به نتایج مساوات بیشتری می شوند ، آزمایش مشابهی را توسط MIT انجام دادند ، اما به کاربران این امکان را دادند که هیچ انتخابی نسبت به اینکه چه کسی فرار می کند و چه کسی پس انداز نمی شود ، نشان دهند. آنها دریافتند که بیشتر داوطلبان در اکثر سناریوها گزینه سوم را انتخاب می کنند. آنها نشان می دهند که یافته های آنها حاکی از آن است که آزمایش انتخاب اجباری آرزوهای واقعی عموم مردم را نشان نمی دهد.